Minęło dużo czasu odkąd negatywne skutki pandemii COVID-19, powoli i subtelnie wkradały się w życie każdego z nas. Ograniczenia spowodowane lockdown’em odcisnęły na psychice młodych ludzi ogromne piętno. Coraz wyraźniej zauważamy wzrost współczynnika symptomów depresji oraz myśli samobójczych czego przyczyny upatruje się w długotrwałej izolacji, ograniczeniu możliwości rozwoju oraz ogólnym spadku dynamiki życia.
Badania i statystyki
Nasza fundacja skrupulatnie śledziła badania dotyczące wpływu izolacji na samopoczucie młodych ludzi. Szczególnie zainteresowały nas wyniki badań Harvard University oraz Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, które niestety nie mają dla nas pozytywnej diagnozy. Według badania Harvardu w dobie pandemii współczynnik młodych dorosłych w Ameryce mających myśli samobójcze wzrosła prawie jedenastokrotnie (z 3,4% – średnia przed pandemią do 36,9% – październik 2020). W Polsce, według badania Dolnośląskiej Szkoły Wyższej z objawami depresyjnymi zmaga się 44% badanych młodych osób. Dodatkowo sami postanowiliśmy stworzyć ankietę dedykowaną młodym osobom, w której zapytaliśmy respondentów o ich samopoczucie przed i w trakcie pandemii oraz o powody wskazanego przez nich stanu.
Bez względu na to, czy respondenci mieszkali na wsiach czy w miastach, analiza ankiety jest bardzo niepokojąca. 72,8% badanych twierdzi, że czuło się bardzo dobrze lub dobrze przed pandemią. Jak pisali, było to spowodowane poczuciem swobody oraz częstymi spotkaniami towarzyskimi. Jak obecnie oceniają swoje samopoczucie? Aż 64,2% ankietowanych przyznało, że ich samopoczucie znacząco spadło. Jako jedne z częstszych powodów wymieniano brak kontaktu z rówieśnikami oraz ogólnej przestrzeni spotkań, czy poczucie samotności i bezradności wobec obecnej sytuacji. Wielu respondentów przyznało, że przez izolację zmagają się z negatywnymi myślami i zauważają u siebie symptomy zaburzeń psychicznych. Niektórzy byli zmuszeni do powrotu do toksycznego domu rodzinnego, inni opowiadali o braku motywacji do działania i ogólnie pochłaniającej ich niemocy oraz problemach z koncentracją co wiąże się z mało efektywnym uczeniem. Wyniki te nie są oderwane od rzeczywistości, ponieważ sami zauważamy ten problem we własnych doświadczeniach, zarówno w pracy z młodymi jak i życiu prywatnym naszego zespołu.
Chcemy działać!
W związku z tym, że zderzamy się z tym zjawiskiem na co dzień, postanowiliśmy podjąć działania, które mają na celu poprawić komfort życia młodych dorosłych w obecnej sytuacji. Nasza fundacja powołała projekt Wilga, który nawiązuje nazwą do ptaka płochliwego i trudnego do zaobserwowania – podobnie jak problem społeczny z którym chcemy pracować. W ramach owego projektu prowadzimy dla Was koła dyskusyjne, gdzie mamy nadzieję, że licznie się pojawicie i poczujecie bezpieczną przestrzeń do swobodnego dialogu na różne ciekawe tematy. Podczas spotkań nasze rozmowy sięgają każdego możliwego zagadnienia, jakie interesuje grupę – począwszy od kultur i społeczności na świecie, kończąc na festiwalach, muzyce, czy filmach. Gwarantujemy, że każdy możne znaleźć coś dla siebie, a przede wszystkim poznać wiele ciekawych ludzi i zawrzeć nowe znajomości (nawet wirtualnie!). Serdecznie zapraszamy!
Liczymy na to, że dzięki temu projektowi uda nam się chociaż w niewielkim stopniu przyczynić się do poprawy jakości życia młodych dorosłych i jako część środowiska artystycznego zapewnimy alternatywną formę aktywności kulturalnej.
Autor tekstu: Weronika Wyłupek
